Dzień 12

 

DZIEŃ 5

MATKA PIĘKNEJ MIŁOŚCI.

„Skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1,43).

Zaproszenie Maryi do swojego małżeństwa. Rodzinny wieczernik z Maryją.

 

Mówi się, że cud w Kanie Galilejskiej jest pierwszym konkretnym przypadkiem, kiedy Maryja służy małżonkom. Nie jest to jednak prawdą. Pierwszy raz Maryja służy małżeństwu, kiedy przychodzi do św. Elżbiety.

Mało tego – jest to pierwsze, co Maryja robi po zwiastowaniu. Rusza sama w długą i ciężką drogę, aby przez trzy miesiące, każdego dnia służyć małżeństwu i rodzinie św. Zachariasza i św. Elżbiety. To bardzo ważne wydarzenie i znak, który pokazuje, że od samego początku misja Maryi jest nierozerwalnie związana ze służbą małżeństwu i rodzinie. To, co Maryja uczyniła względem Zachariasza i Elżbiety, chce też uczynić wobec każdego z małżeństw – chce im służyć na co dzień, również w najzwyklejszych i najprostszych sprawach. Czyż to nie cudowne?

Jakże „długą drogę” musi czasami odbyć Maryja, aby dotrzeć do nas i zamieszkać w naszym domu...  Czyż uświadamiając sobie tę wielką łaskę, nie zechcemy zawołać jak św. Elżbieta: „Skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?”. Czyż moglibyśmy nie otworzyć Jej drzwi naszych domów i naszych serc?

 

Pierwszym, co mogę zrobić, jest poświęcenie mojej rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi[1]. Jest to zaproszenie do tego, aby Maryja „zamieszkała” w naszym domu. Kluczowe jest wypełnienie w rodzinach najczęstszego i podstawowego wezwania Matki Bożej – do codziennej, rodzinnej modlitwy różańcowej.

Taka modlitwa to rodzinny wieczernik z Maryją, podczas którego w obecności naszej Niebieskiej Mamy przyzywamy Ducha Świętego, rozważamy Ewangelię Jezusa oraz wstawiamy się za naszymi braćmi i siostrami. Codzienny, różańcowy wieczernik z Maryją to potężny środek ocalenia na trudne czasy, w których żyjemy. Różaniec jest naszą Arką Ocalenia. Z codziennej modlitwy rodzić się będą te same owoce i ta sama Miłość, która panowała w domu Świętej Rodziny w Nazarecie.

 

Zwróćmy uwagę, że cały Różaniec jest przeniknięty Słowem Bożym. Powtarzamy w nim słowa, które są słowami Boga. Treść tajemnic to z kolei konkretne sceny z życia i nauczania Jezusa. Dlatego słusznie nazywa się Różaniec streszczeniem Ewangelii.

Odmawiając codziennie różaniec, wprowadzamy każdego dnia w nasze życie Słowo Boże.

 

 

Z ADHORTACJI APOSTOLSKIEJ O ZADANIACH RODZINY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ W ŚWIECIE WSPÓŁCZESNYM FAMILIARIS CONSORTIO

„Szanując wolność dzieci Bożych, Kościół polecał i nieustannie poleca wiernym niektóre praktyki ze szczególną troską i naciskiem. Wśród nich należy wymienić odmawianie różańca: „... w łączności z zamiarami naszych Poprzedników, pragniemy gorąco zalecić odmawianie różańca maryjnego w rodzinach ... Nie ulega ... wątpliwości, iż ... Koronkę Najświętszej Maryi Panny trzeba zaliczyć do najwspanialszych i najskuteczniejszych «wspólnych modlitw», do zanoszenia których wzywa się rodzinę chrześcijańską. Rzeczywiście chcemy w tym kierunku zwrócić myśl i gorąco życzymy sobie, by w tym czasie, gdy członkowie rodziny zbierają się na wspólną modlitwę, często i chętnie posługiwano się Różańcem”. W ten sposób prawdziwa pobożność maryjna, która przejawia się w szczerej więzi z Najświętszą Maryją Panną i w naśladowaniu Jej, jest uprzywilejowanym środkiem zasilania komunii miłości w rodzinie i rozwijania duchowości małżeńskiej i rodzinnej. Ona, Matka Chrystusa i Kościoła, jest naprawdę w szczególny sposób Matką chrześcijańskiej rodziny – „Kościoła domowego” (FC 61).

 

 

Z KSIĄŻKI IN SINU JESU

Jednym w wielkich darów obecnego czasu są słowa przekazane przez Pana Jezusa mnichowi benedyktyńskiemu, zawarte w książce pt.: “In Sinu Jesu”. Jest to pełne miłości orędzie poświęcone w znacznej mierze tematowi adoracji oraz ukazujące niezwykłą rolę Maryi. Możemy tam przeczytać między innymi takie słowa:

 

Jezus† Nie ma takiego problemu czy trudności, które nie zostałyby rozwiązane przez wierne uciekanie się do najświętszego różańca Mojej Matki. Różaniec jest Jej darem dla ubogich, prostych i maluczkich, którzy są zdolni usłyszeć Dobrą Nowinę i odpowiedzieć na nią z hojnością serca. To takim właśnie – podobnym do dzieci, słabym, ubogim, ufnym – została podarowana ta modlitwa. Ona należy do nich. Nie ma takich cierpień, których nie można by przetrwać w pokoju, o ile dusza odmawia różaniec. Poprzez tę modlitwę łaska i moc Moich tajemnic przechodzą przez Niepokalane Serce Mojej Matki do serc maluczkich, którzy Ją przywołują, powtarzając słowa Anioła: „Zdrowaś Maryjo!”. Istnieją choroby, które mogą zostać uleczone za pomocą różańca. Są takie chmury ciemności i zamieszania, które tylko różaniec może rozproszyć, a to dlatego, że jest on ulubioną modlitwą Mojej Matki; modlitwą, która pochodzi z wysokości nieba i została przyniesiona na ziemię przez Mojego Archanioła; to modlitwa, która brzmi w Kościele od wieków; to ukochana modlitwa wszystkich Moich świętych; modlitwa o rozbrajającej mocy i olbrzymiej głębi. Są tacy, dla których różaniec jest za trudny. Trudność nie kryje sięw samym różańcu, lecz w skomplikowaniu tych, którym tak trudno jest wejść w jego prostotę. Zapraszaj dusze do tej modlitwy; będę przez nią uzdrawiał choroby ciała i umysłu, będę wprowadzał pokój tam, gdzie panuje nienawiść; dzięki niej przemienię grzeszników w wielkich świętych, będę uświęcał Moich kapłanów, będę przynosił radość osobom konsekrowanymi wzniecę nowe powołania w obfitości. Usłysz błagania Mojej Matki z tak wielu miejsc. Weź je sobie do serca. Odmawiaj Jej różaniec, a Ojciec Mój dokona niesamowitych rzeczy zarówno dla ciebie, jak i dla Niej (In Sinu Jesu, s. 356–357).

 

Drodzy małżonkowie, chcemy zaproponować Wam przeprowadzenie krótkiego dialogu małżeńskiego. Znajdźcie czas, by w dobrych dla obojga warunkach, porozmawiać. Bardzo ważne jest, by w czasie rozmowy nie było w Was negatywnych emocji. Lepiej nie podchodzić do dialogu, kiedy jest w nas złość, gniew, brak przebaczenia. Ma być to przestrzeń spotkania małżeńskiego, w którym lepiej (albo na nowo) poznajemy siebie nawzajem, zadając sobie zaproponowane przez nas pytania. Jeśli rozmowa okazałaby się zbyt trudna – odpowiedzi zapiszcie na kartkach, które następnie wzajemnie sobie przekażecie. Pamiętajcie, że zaproponowany dialog ma być przestrzenią miłości i prawdy (jednocześnie!) – jak najczęściej starajcie się mówić o swojej perspektywie i nie oceniać osoby, a co najwyżej jedynie czyny. Dobrego czasu!

 

Pytanie 1: Na czym polega moje piękno, jako kobiety? (Do męża: na czym, Twoim zdaniem, polega piękno twojej żony?).

Pytanie 2: Kiedy czuję się doceniona, jako żona? (Do męża: Jak myślisz – w jakich sytuacjach żona czuje się przez Ciebie doceniona?).

Pytanie 3: Jakie cechy sprawiły, że mój mąż się we mnie zakochał (kiedyś) i kocha mnie dziś? (Do męża: jakie cechy sprawiły, że zakochałeś się w swojej żonie?).

 

Zjedzcie wyjątkową kolację w domu. Jeśli macie taką możliwość, wyjdźcie do restauracji.

 

W dniu ślubu, po zawarciu sakramentu, przed obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, zawierzyliśmy nasze małżeństwo Maryi, prosząc o potrzebne łaski, o wstawiennictwo oraz o Jej opiekę nad nami. Mamy takie doświadczenie związane z tajemnicą Kany Galilejskiej, że kiedy zabraknie nam wzajemnej miłości, Maryja będzie się wstawiać za nami i uprosi Jezusa, aby przemienił naszą „wodę”, czyli naszą niemoc – w „wino” miłości.

 

Agnieszka: Kiedy myślę o Maryi, wyobrażam sobie kogoś, kto stwarza w domu taką przestrzeń, w której chce się być. Troszczy się o takie drobne rzeczy, że jeśli np. przyszłabym do Niej w odwiedziny, to miałabym co zjeść, dobrze bym się czuła, a jeśli byłabym zmęczona, to przy Niej mogłabym sobie odpocząć. Porozmawiałaby ze mną życzliwie. Byłaby otwarta na mnie i ciekawa tego, z czym do Niej przyszłam. Cała zasłuchana. Nie widać Jej. Ona nie wysuwa się na pierwszy plan, tylko oddaje siebie temu, kto do  Niej przychodzi. Tak sobie to wyobrażam.

Łukasz: Jeśli Maryja była najpiękniejszą małżonką, to znaczy, że najpiękniej wchodziła w relacje i najpiękniej dbała o to, żeby te relacje były dobre. Niesamowity jest fakt, że Ona, kiedy była w ciąży nie ze swoim mężem, być może nie zasypywała go wyjaśnieniami i tłumaczeniem. To przecież normalne, że kobieta ma potrzebę powiedzenia, opowiedzenia, wyrzucenia z siebie wszystkiego: „Słuchaj, to nie było tak, przecież znasz mnie, prawda? Ja bym tego nie zrobiła nigdy. Wierzysz mi?”. Nie, Ona tego być może nie robiła. Ona dała przestrzeń Józefowi, żeby w relacji z Bogiem dowiedział się, jak to rzeczywiście było. 

To było bardzo odważne z Jej strony, że nie wyrzuca z siebie wszystkiego, co w Niej jest, tylko po prostu daje tę przestrzeń Bogu, żeby w relacji z Nim, Józef dowiedział się tego, co się tak naprawdę stało. Świat nam chce wrzucić do głów i do serc, że kobieta, która siedzi w domu, to kura domowa, której głównym zadaniem jest wypełnianie różnego rodzaju obowiązków. Tymczasem ta kobieta jest tą, która troszczy się o najważniejszy obszar naszego życia – o relacje.

Agnieszka: Osobiście wolę określenie „kapłanka ogniska domowego”. To jest piękne i oddaje istotę tego, o czym mówimy. Jeśli w naszym domu płonie to ognisko domowe, to w takim miejscu chce się być. To jest dom, do którego będą chcieli przychodzić inni. To jest później niezwykle miłe, kiedy się usłyszy, że dobrze jest być u was w domu. Dobrze, kiedy pozwalamy ludziom doświadczyć, że w naszym domu ważny jest drugi człowiek. Tego uczy nas Maryja.

 

Oto propozycje prostych duchowych praktyk:

-       pomyślcie, czy nie chcielibyście uroczyście zawierzyć swojego małżeństwa i swojej rodziny Maryi. Oczywiście można to zrobić swoimi słowami. Jeśli jednak chcielibyście skorzystać z gotowej modlitwy – znajdziecie w internecie wiele propozycji;

-       znakiem przyjęcia Maryi do swojego życia jest wypełnienie Jej podstawowego wezwania do codziennego odmawiania różańca. Spróbujcie zbierać się codziennie, aby razem odmówić różaniec. Niech to będzie Wasz rodzinny wieczernik z Maryją;

-       być może będzie dla Was pomocą połączenie się w Różańcu z osobami, które każdego dnia łączą się przez internet dla wspólnej modlitwy. Codziennie o 20.30 można się połączyć z modlącymi się na kanale Teobańkologia, o 21.20 można się modlić z Misjonarzami Świętej Rodziny na kanale YT: Różaniec bez granic i o 22.00 na kanale Różaniec bez granic na Facebooku.

 

 

 

 

 

Weź ze sobą to jedno zdanie, które Bóg wypowiedział do Ciebie, rozważaj je w sercu i powtarzaj wielokrotnie, aż do następnego rozważania, aby wniknęło jak najgłębiej do Twojej duszy: „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus”.

[1] Dostępnych jest kilka propozycji tekstu takiego poświęcenia. Tutaj przytaczamy jedną z nich, zamieszczoną na stronie: sekretariatfatimski.pl:
             Maryjo, rodzina nasza poświęca się dziś bez reszty Twojemu Niepokalanemu Sercu. Zawierzamy Ci naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, zwłaszcza godzinę naszej śmierci i samą śmierć. Racz sprawować opiekę nad nami i rozporządzać naszym czasem, naszym życiem duchowym, naszą pracą. Poświęcamy Ci nasze ciała, nasze dusze, nasze zdolności i umiejętności. Tobie zawierzamy naszą wolność, nasze dążenia, nasze powinności, a nawet nasze przewinienia.
             Nade wszystko oręduj za nami do Ducha Świętego, którego jesteś Oblubienicą, by nas napełnił i uświęcił. Spraw, aby nasze ognisko rodzinne stało się drugim domem nazaretańskim. Uświęcaj nas przez codzienne odmawianie Różańca i częste przyjmowanie sakramentów świętych. Błogosław nas wszystkich i obdarz nas Twoim niezwykłym pokojem. Pozostań z nami na zawsze razem z Jezusem, św. Józefem i aniołami świętymi. Bądź „Arką zbawienia” dla tej rodziny, która teraz i na zawsze pragnie należeć do Ciebie na cześć i chwałę Boga Najwyższego. Amen.